سوره شُعَراء
سوره شُعَراء بیست و ششمین سوره و از سورههای مکی قرآن است که در جزء ۱۹ قرآن جای دارد. سوره شعراء سوره ۲۶ از قرآن است و ۲۲۷ آیه دارد. تمام این سوره به جز چهار آیهٔ آخر آن مکی هستند. نام آن از آیه ۲۲۴ آن گرفته شدهاست که در مورد شاعران بیهدف سخن میگوید.این سوره از نظر تعداد آیات دومین سورهٔ بلند قرآن پس از بقره است، گرچه از نظر تعداد کلمات چنین نیست. سوره شعراء به موضوع نهضت انبیاء از حضرت نوح(ع) تا حضرت محمد(ص) و یادآوری سرانجام دشمنان آنان پرداخته و بیشتر روی اصول اعتقادی ، توحید، معاد، دعوت پیامبران و اهمیت قرآن تأکید میکند. هدف اصلی سوره شعراء را دلداری به پیامبر در برابر تکذیبها و تهمتهای قومش دانستهاند. آیه انذار که در آن، خدا از پیامبر(ص) میخواهد تا خویشان نزدیکش را به اسلام دعوت کند، از آیات مشهور سوره شعراء است. در فضیلت تلاوت این سوره آمده است هر کسی سوره شعرا را بخواند، به ازاء هر فردی که ایمان به نوح، هود، شعیب، صالح، ابراهیم، عیسی (ع) و محمد (ص) آورده و هر فردی که آنها را تکذیب کرده، ده پاداش داده میشود.
به این مطلب رای دهید.
00
لینک کوتاه شده