سوره مریم
سوره مریم نوزدهمین سوره و از سورههای مکی قرآن است که در جزء شانزدهم قرآن جای دارد و دارای ۹۸ آیه است. این سوره از نظر حجمی جزو سورههای مَثانی و کمتر از نیم جزء قرآن است. سوره مریم دهمین سوره از سورههای بیست و نهگانه مقطعات است که با حروف مُقَطَّعه «کهیعص» آغاز میشوند. این سوره بهدلیل نقل داستان حضرت مریم(س) به نام «مریم» نامگذاری شده است. نام دیگر این سوره را کهیعص دانستهاند، چراکه با همین حروف آغاز میشود. سوره مریم را به صورت اختصار سوره «کٰهـٰ» نیز مینامند. پیام اصلی این سوره بشارت و انذار است که در قالب داستانهایی از پیامبران از جمله داستان حضرت زکریا(ع)، یحیی(ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع) و عیسی(ع) بیان شده است. بررسی مسائل مربوط به قیامت و چگونگی رستاخیز، نفی فرزند از خداوند و بیان مسئله شفاعت از موضوعات محوری این سوره است. آیه ۹۶ سوره مریم با نام آیه ود از آیات مشهور این سوره است. مداومت بر خواندن سوره مریم را باعث بینیازی انسان از جان، مال و فرزند دانستهاند.
به این مطلب رای دهید. 00
لینک کوتاه شده