سوره انفطار
سوره انفطار هشتاد و دومین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء سی‌ام قرآن جای دارد و ۱۹ آیه دارد. این سوره را «إنفطار» می‌نامند چون در اولین آیه آن از انفطار به معنای پاره شدن و ازهم گسستن آسمان سخن به میان آمده است. نام دیگر این سوره إنفَطَرَت است. این سوره به لحاظ حجمی جزو سوره‌های مفصلات (دارای آیات کوتاه) است. سوره انفطار درباره وقوع قیامت، شرایط و نشانه‌های آن سخن می‌گوید و از سرنوشت ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران) و جایگاه هر کدام خبر می‌دهد. در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر (ص) نقل شده هر كس سوره انفطار را قرائت كند، خداوند به تعداد همه قبرها و ده برابر قطره‌های برف و باران به او حسنه می‌دهد.
به این مطلب رای دهید. 00
لینک کوتاه شده
